acemi şöferlik

şöferlik ilginç bir durum. şöfer olmak için üniversite diploması istemiyolar bir kere. mühendis olabiliyosun, ama şöfer olmak için yeterli değil bu.

neyse, en acemi ustanın şöferliği de acemi tabi ki. ama şimdilik!
yakında tek takibim thy olacak benim de...

ilk direksiyon başına geçtiğimde lisedeydim. arkadaşım, babasının arabasını alıp bana şöferlik öğretmeye kalktı. her şey yolundaydı aslında. bu debriyaj, bu gaz öyle yapacaksın böyle yapacaksın araba çalışacak dedi. ben de yaptım...
uçuyorum sandım araba gitmeye başlayınca. halbuki 10'la gidiyorum. her şey on numara. biraz gezince arkadaşım "tamam yeter şimdi dur" dedi. dur deyince durmuyor ki meret, bir şeyler eksik. nasıl duracağım dedim, frene bas dedi. iyi ama fren nerde??
"soldaki, soldakiiii, hayır öteki soldaki" çığlıklarıyla durmayı başardım.
* bilmeyene not; öteki sol, sağını solun karıştıranlar için sağ demektir:) *

şimdi 6 yıllık ehliyet sahibiyim! ama acemiyim kabul, yeterli trafik deneyimim yok. ama gazım var, araba kullanılırım lan ben, süperim gazım. bir de arabam olursa, siz görün en acemi usta nasıl olunuyormuş :)

patatesli kaşarlı "muhteşemus"

uzun zamandır nasıl yapıldığını hatırlamaya çalıştığım bir muhteşemus vardı.
düşünmekten kendimi dağa bayıra vurdum, o derece...
internette aradım taradım yok, çünkü tek hatırladığım patates ve kaşarla yapıldığı. e böyle arayınca püresinden kumpirine bir sürü şey çıkıyo.
en son aman breh, deneye yanıla bulurum dedim ve en acemi ustalığımla işe koyuldum. 15 dakikada yapıp 3 saniyede mideye indirdikten sonra dedim ki, anlatmalıyım!

bu muhteşemus, ki yeme de yanında yat kıvamında olur kendileri, çok basit ama deli lezzetlidir.

bu ayı yenir mi?

çok pis krep yerim, hmmm, hastasıyım.
ama bir gün şok'ta bir tava gördüm, hayatım değişti :) (bkz. fotoğraftaki ayılı tava)
artık yiyici değili yapıcıyım :)
alışveriş böyle bişey, güzel mi at sepete, ne işine yarar, nerde kullanırsın düşünme..


ama güzel de oldu, tava sayesinde krep nasıl yapılır öğrendim. internetten bütün tariflere baktım, hepsini denedim. sonunda kendi kıvamımı tutturdum. günde 3 öğün krep yeme seviyesine ulaşmış olsam da henüz bıkmış değilim.

yiyenlerin beğenmesinin gazıyla, benim basit krepimin tarifini yazıvereyim şipşak:

acemi böreği

bu işler kitap okuyarak olmuyomuş..
ya da okuduğun kitap yemek kitabı olmalıymış..

gaza geldim, gittim fırın aldım. hem de börekçi fırınlardan!

küçücük evde kocaman börekçi, bence on numara oldu!

işte size hemen ilk acemi tarifim, ama bence denemeyin :)