bir varmış bir yokmuş.. patates diye şekilsiz, tipsiz bi şey varmış.. ama gel gör ki bu tipsiz meymenetsiz şeyin tadı dillere destanmış. nasıl pişerse pişsin, yanındaki her şeyin lezzetine lezzet katarmış…
bi de yemek yapma acemisi bi usta varmış. usta dediğime bakmayın, o kendini öyle adlandırırmış. işte bizim bu acemi usta eldeki malzemelerden ne yapsak ne etsek diye düşünürken bi yemek sitesinde bi tarife rastlamış. adı “kaşarlı patatesli sosisler”miş. e sosisi, kaşarı seven, patatesle aşk yaşayan acemi usta kolları sıvamış, bu atıştırmalığı yapmaya kalkışmış.
önce bi tane patatesi alıp bi güzel soyarak haşlamış.
sonra haşlanmış bu patatesi tereyağı ve tuzla bir güzel püre kıvamına getirmiş.
altı tane küçük sosisciği de uzunlamasına ortadan açıvermiş. tutmuş bu püreyi bi güzel sosisciklerin arasına yerleştirmiş.
bi de üstüne kaşar rendesi eklemesin mi?
sonra tutmuş, borcama dizdiği o sosisleri, önceden 200 derecede ısıttığı fırına yerleştirivermiş. 15 dakika başında beklemiş. bakmış üstteki kaşarlar eriyip kızarmaya başlayınca fırından alıvermiş.
sonra ne mi olmuş…
e bizim acemi usta, sosiscikleri bir yudumda bitirivermiş. ama sosislerin içindeki patates püresi beklenenden fazla sıcakmış, e ağzı biraz yanmış. patatesten ağzı yanan acemi usta, midesindeki kaşarlı-patatesli sosislerin mutluluğuyla bu güzel atıştırmalığı tüm insanlıkla paylaşmaya karar vermiş…
gökten üç patates düşmüş… biri acemi ustanın midesine, biri bu yazıyı okuyanlara, biri de bir sonraki atıştırmalık olarak hazırlanmak üzere mutfağa…
bu yazıyı okuyan bir profesyonel yiyici de tadına bakamadığı için ekranın karşısında hüngür hüngür ağlamış :(
YanıtlaSil